ریبون وکس رزین : در مقاله قبلی به ترتیب به تشریح ریبون های وکس و رزین پرداختیم . در این دو یادداشت دانستیم که ریبون های وکس محصولات ارزان قیمتی هستند که مناسب کار افرادی با تیراژ بالا و غیر حساس به کیفیت کار می باشد . در ادامه گفته شد که این نوع ریبون به دلیل اینکه در مقابل خراش ، ساییدگی ، رطوبت و تنشی غیر استاندارد مقاوم نبوده و پاک می شود ، چنانچه در مواردی حساس و نیازمند ظاهری آراسته به کار برده شوند دردسرساز شده و با محو یا ناپدید شدن خود کاربر را به دردسر می اندازند .
ریبون وکس رزین
از سوی دیگر در خصوص ریبون رزین گفتیم که این محصول با داشتن قیمتی بالاتر ، قاعدتاً باید دارای ویژگی هایی باشد که آن را نسبت به ریبون وکس پربازده تر می کند . این محصول به عنوان نقطه مقابل ریبون وکس با قابلیت چاپ شفاف ، قدرتمند و پر صلابت بر روی لیبل های گوناگون همچون مشتقات پلاستیکی می تواند اطلاعات مورد نظر ما را تا مدت های مدیدی بدون تغییر و کاهش کیفیت بر روی محصول درج نموده و به دستان کاربر نهایی برساند .
پس از شناخت این دو نوع ریبون سوالی که پیش می آید این است که چنانچه فردی از یک سو با کیفیت پایین ریبون های وکس به خواسته خود نرسیده و از سوی دیگر توانایی تامین بودجه ریبون های رزینی در تعداد و متراژ زیاد را نداشته باشد چه باید کند؟
مجموعه های تولید کننده ریبون که پس از چندی از پیدایش دو محصول فوق با این سوال برخورد کردند به تولید محصولی به نام ریبون وکس رزین پرداختند . ریبون وکس رزین همانطور که از نامش پیداست به نوعی جوهر پرینترهای حرارتی به حساب آمده و در مجموع عملکردی همانند دو مجموعه قبل دارد اما تفاوت عمده ای که میان این محصول و نمونه های قبل از آن وجود دارد این است که به خوبی می تواند به نیاز همه متقاضیان در آنِ واحد پاسخ داده و توأمان علاوه بر اینکه از نظر قیمتی در تناسب با وضعیت اقتصادی آنان می باشد ، می تواند کیفیت مدنظرشان را نیز پدیدار سازد .
در ساختار ریبون وکس رزین هم از مواد رزینی استفاده شده است و هم از وکس ، اما حقیقتی که در مورد آنها وجود دارد این است که این تقسیم بندی ۵۰-۵۰ نبوده و نمی توان ریبون وکس رزین را کاملاً نقطه میانه دو گروه قبلی دانست . در همین رابطه گفتنیست که این محصول با تقسیم بندی به زیر مجموعه های متعدد حاوی درصدهای متنوعی از این دو ماده می‌باشد . به بیان دیگر ممکن است یک کاربر خاصیت وکسی بودن یک ریبون را بیشتر ترجیح داده و کاربر دیگری ویژگی‌های رزینی بودن آن را ؛ به همین دلیل است که این محصولات با ترکیب نسبت های مختلفی روانه بازار می شود .
در خصوص هسته یا مغزی ریبون های حرارتی گفتیم که این محصولات با دو قطره ۱ و ۱٫۲ اینچی ساخته می شوند . این در حالی است که متراژ خود آن ها در دو گروه اصلی ۷۵ و ۳۰۰ متری جای می گیرند که این عامل سبب می شود تا هر یک متقاضیان و پرینترهای مخصوص به خود را داشته باشد . در مورد اینکه چرا این ریبون ها در سایز های مشخص و متراژ های معینی تولید می شوند باید گفت که پرینترهای حرارتی به عنوان دستگاه مصرف کننده آن هاست که سبب می‌شود تا این محصولات در این اندازه ها تولید شود ، اندازه هایی که به صورت ناخواسته به استانداردهایی در این کار تبدیل شده و چنانچه مجموعه سازنده پرینترهای حرارتی قصد تغییر آن را داشته باشد و یا مجموعه تولید کننده ریبون های مذکور بخواهد تغییری در آن اعمال کنند ، هر یک به نحوی متضرر شده و تا زمان ترویج و گسترش عامل دیگر و هماهنگی با آن ها ، مستلزم تحمل ضرر و بازدهی منفی می باشند .
زمانی بود که چاپگرهای سوزنی از ریبون هایی استفاده می کردند که جنسی شبیه به پارچه داشتند و به جوهر آغشته بوند. این روزها اما ریبون ها به واسطه پیشرفت تکنولوژی و شکل گیری و گسترش فن آوری چاپ حرارتی به شکل های متفاوتی به نسبت گذشته تولید می شوند. ریبون هایی که برای تکنولوژی چاپ حرارتی تولید می شوند ار جنس پلی استر هستند و دیگر مانند ریبون های قدیمی آغشته به جوهر نیستند بلکه لایه ای نازک از جوهر جامد به رنگ ها مختلف را بر روی خود دارند.
همانطور که می دانید ریبون ها به سه نوع ریبون وکس ، رزین و وکس رزین تقسیم بندی می شوند. ریبون های وکس اغلب برای چاپ روی برچسب های کاغذی و استفاده در اماکنی که به ماندگاری نوشته های چاپ شده احتیاجی وجود ندارد مورد استفاده قرار می گیرد. ماندگاری چاپ این ریبون در برابر سایش و خراش بسیار کم می باشد. همچنین این چاپ در مقابل رطوبت نیز حساس می باشد.
علاوه بر مقاومت پایین ریبون وکس در مقابل عوامل محیطی همچون رطوبت ، سایش و غیره این ریبون ها دارای مزایایی نیز می باشند که به عنوان مثال می توانیم به شفافیت بالای آن در زمان چاپ اشاره کرد. رنگ های مختلف این ریبون ها نیز از دیگر مزایای آنها است که البته عموماً رنگ های مشکی و آبی از پرطرفدار ترین نمونه های آنها هستند و پس از آنها رنگ های قرمز و سبز و دیگر رنگ ها قرار دارند که علی رغم کم طرفدار بودنشان باز هم در مکان هایی مورد استفاده قرار می گیرند.
از دیگر قابلیت های این ریبون ها توانایی چاپ در ابعاد مختلف است. در واقع تولید این ریبون ها در ابعاد مختلف باعث شده است تا این ریبون ها توانایی چاپ بر روی ابعاد مختلف کاغذ ها را داشته باشند. از ریبون وکس در صنایع بسته بندی استفاده زیادی می شود ؛ همچنین شرکت های پست که به صورت مدام در حال چاپ لیبل ها و الصاق آنها به بسته هستند نیز استفاده زیادی از این ریبون ها می نمایند.
نکته ای که در استفاده از ریبون وکس باید مورد توجه قرار داد این است که به دلیل حساسیت های مختلف آن به رطوبت و عدم استحکام بالای چاپ آن در مقابل عوامل محیطی همچون سایش و غیره نباید از این نوع ریبون در قسمت هایی که نیاز به ماندگاری نوشته ها وجود دارد استفاده کرد. در شرایطی که مثلاً اطلاعات حیاطی یک کالا بر روی آن چاپ می شود باید از دیگر ریبون ها مانند ریبون رزین استفاده نمود.
ریبون ها علاوه ها بر انواع مختلفی که دارند مانند وکس، رزین و غیره دارای ابعاد مختلفی نیز می باشند که برای استفاده در پرینترهای مختلفی تولید می شوند. در ادامه تلاش می کنیم تا به معرفی برخی از انواع مختلف ریبون های وکس که در ابعاد گوناگون ساخته می شوند بپردازیم. به عنوان اولین نمونه قصد داریم تا ریبون وکس ۳۰۰*۱۱۰ را مورد بررسی قرار دهیم .
ریبون های وکس ۳۰۰*۱۱۰ برای استفاده در دستگاه هایی تولید می شوند که قابلیت چاپ در عرض های بالای ۱۱۰ (میلی متر ) را دارند. این گونه از ریبون ها از کیفیت معمولی و مناسبی برخوردارند و با توجه به قیمت مناسب آنها با استقبال خوبی از طرف صاحیبن مشاغلی که قصد خرج کردن هزینه های زیاد برای چاپ لیبل ندارند مواجه شده اند.
از ریبون های ۳۰۰*۱۱۰ وکس که از انواع مقرون به صرفه ریبون ها محسوب می شوند در چاپ بر روی انواع لیبل های کاغذی ، PVC و لیبل های متال استفاده می شود اما به طور کلی معمول ترین حالت استفاده از این نوع ریبون ها چاپ بر روی لیبل هایی است که جنس کاغذی دارند و علت این امر این است که ماندگاری چاپ این ریبون ها بر روی کاغذ بیشتر از سایر مواد است.
ریبون های وکس ۳۰۰*۱۱۰ از قیمت مناسب تری نسبت به انواع ریبون های وکس رزین و رزین برخوردار هستند و این وضعیت می تواند به دلایل مختلفی به وجود آمده باشد. به عنوان مثال مقاوم نبودن چاپ این ریبون ها در مقابل حرارت ، آب و رطوبت و همچنین ضعف آنها در مقابل عوامل دیگر محیطی مانند سایش و خش می تواند عاملی برای ارزان تر بودن این نوع از ریبون وکس نسبت به سایر انواع ریبون ها باشد. البته ذکر این موضوع نیز خالی از لطف نیست که این ضعف ها مانع از استفاده آنها در صنعت چاپ نشده و در چاپ هایی که مصارف روزانه دارند می توان به خوبی از آنها بهره جست.
از دیگر نکاتی که در مورد این ریبون می توان شرح داد این است که معنای ۳۰۰*۱۱۰ این است که این ریبون ها عرضی معادل ۱۱۰ میلیمتر ( ۱۱ سانتی متر ) داشته و طول آنها ۳۰۰ متر می باشد. این نوع از ریبون های وکس در پرینترهای مختلف آزموده شده و در تمام آنها بدون مشکل مورد استفاده قرار گرفته اند. از انواع پرینترهایی که این ریبون در آنها به راحتی مورد استفاده قرار می گیرد می توان به پرینترهای لیبل زن زبرا ، گودکس ، TCS و بارکد زن وینکد اشاره کرد.
همانطور که می دانید در چاپگرهایی که با مکانیزم چاپ حرارتی کار می کنند از انواع ریبون های حرارتی برای انجام این کار استفاده می شود. این ریبون ها حاوی جوهری خشک بوده که شباهتی به قوام مداد رنگی مومی یا موم دارند. فرایند چاپ در این پرینتر ها به این شکل می باشد که رول کاغذ حرارتی که حساس به حرارت است وارد دستگاه می شود و در میان سر حرارتی چاپگر و غلتک ورق فشرده می شود. پس از این مرحله کاغذ حرارتی به واسطه جوهر ریبون به وسیله یک فنر که در سر چاپگر موجود است چاپ می شود.
چاپ حرارتی با استفاده از ریبون وکس رزین یا سایر ریبون های حرارتی نیازمند گرما هستند. در واقع گرما و حرارت از ضروری ترین پیش نیازهای چاپ در پرینترهای حرارتی است. به این ترتیب زمانی که هد گرم پرینتر بر روی ریبون قرار می گیرد جوهر موجود بر روی ریبون ذوب شده و به کاغذ می چسبد و به همین دلیل به این مکانیزم چاپ ، انتقال حرارتی گفته می شود.
پرینتر هایی که در چاپ حرارتی از ریبون ها استفاده می کنند اغلب برای کارهایی همچون چاپ های تخصصی ، چاپ کارت های اعتباری ، چاپ اطلاعات بر روی کارت های بانکی ، کارت های مغناطیسی ، کارت های پرسنلی و همچنین کارت های شناسایی که از جنس پی وی سی هستند مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه می خواهیم به این مطلب بپردازیم که پرینتر های چاپ کارت یا همان کارت پرینتر ها چگونه با استفاده از انواع ریبون ها کار می کنند و نحوه کار آنها چگونه است؟
کارت پرینتر یا همان پرینتر های چاپ کارت با استفاده از حرارت و فشار از طریق یک ریبون حرارتی که بسته به نوع کاربری آن می تواند ریبون وکس ، رزین یا وکس رزین باشد یک تصویر را به صورت دیجیتالی بر روی سطح یک کارت چاپ می کند. لازم به ذکر است که سطح این ریبون ها پوشیده از مواد خشک رنگی است که در اثر گرما و حرارت ذوب شده و بر روی متریال مورد نظر نقش می بندند.
علاوه بر تفاوتی که پرینترهای چاپ کارت با چاپگرهای معمولی خانگی در زمینه متریال چاپ دارند ( پلاستیک و کاغذ ) نحوه کارکرد کارت پرینتر ها نیز با چاپگر های خانگی متفاوت بوده و این پرینتر ها از تکنولوژی خاصی به نام تصعید رنگ استفاده می کنند. تصعید رنگ که Dye Sublimation نام دارد باعث رنگ آمیزی یک کارت در کارت پرینتر می شود .
فرایند تصعید به صورت کلی به این شکل است که ماده خشکی که بر روی ریبون قرار دارد و به گرما و حرارت حساس است به وسیله هد چاپگر گرم می شود. در این حین ماده جامد به گاز تبدیل می شود که به این تبدیل حالت در علم فیزیک تصعید گفته می شود. گاز به وجود آمده تحت فشار وارد لایه سطحی کارت مورد نظر می شود و در واقع در آن نفوذ می کند که در نتیجه رنگ جوهر باعث چاپ تصویر می شود. جالب است بدانید که چاپ طیف های مختلفی از رنگ با ایجاد تغییرات دمایی و انجام تنظیمات مختلف گرمایی انجام می گیرد. روال کار به این شکل است که با ایجاد تغییرات گرمایی در پرینتر مقدار گازی که باعث رنگ شدن کارت می شود تغییر می کند و همین امر باعث می شود طیف های مختلفی از رنگ بر روی کارت مورد نظر چاپ شود.
کارت پرینتر ها همچنین از تکنیک دیگری با عنوان چاپ حرارتی نیز استفاده می کنند که در آن با استفاده از گرمای موجود بر روی هد دستگاه ، ماده روی ریبون ( که می تواند ریبون وکس یا ریبون رزین و یا ترکیب این دو یعنی ریبون وکس رزین باشد ) را ذوب کرده و به سطح کارت تزریق می کنند. این فرآیند عموماً در ریبون هایی که دارای پنل سیاه یا اصطلاحاً “K” هستند به کار می رود. از این روش همچنین برای چاپ ریبون های رنگی سایه روشن از قبیل ایجاد رنگ های طلایی و نقره ای متالیک نیز استفاده می شود. این فرایند بیشتر برای چاپ متن و گرافیک های مختلف به کار گرفته می شود.
درباره موضوع پنل “K” بد نیست به این موضوع اشاره ای کنیم . پنل در واقع رنگ های ریبون را نشان می دهد. به عنوان مثال برای ریبون ۵ پنل که CMYKO نامیده می شود این ریبون وکس ، یا ریبون وکس رزین دارای ۵ رنگ است که به ترتیب از چپ به راست آبی ، قرمز ، زرد و مشکی می باشد. لایه پنجم در واقع لایه محافظ ریبون محسوب می گردد. حال احتمالاً متوجه شده اید که در پاراگراف بالا پنل سیاه و یا اصطلاحاً “k” به معنای ریبونی است که تنها دارای پنل k یا همان رنگ مشکی است ؛ این بدان معنی است که ریبون تک رنگ بوده و تنها رنگ مشکی از آن بیرون خواهد آمد.